Powszechnie wiadomo, iż swoją muzę ma każdy artysta. Dotyczy to także poetów. Powiem nieskromnie, że poetą się czuję. Mam więc i ja swoją muzę.
I to jej dedykowałem wiersze zebrane w tym tomiku. Chociaż może niewiele jest w nich wzniosłości, jakie Petrarka ofiarowywał Laurze, są jednak wspomnieniem naszych wspólnych lat. A trochę ich już było.