(na melodię „Stokrotka”)
Droga, co z Orzeszkowa przez ciemny wiedzie las,
na pożegnanie zimy dziś doprowadzi nas.
Ślężańska brać wesoła z bibuł i leśnych traw,
zrobiła już chochoła… i oczekuje braw.
Żegnaj smętna Marzanno, boś Ty zimowy kwiat.
Popłyń słomiana panno, od nas w daleki świat.
Marzanna odpłynęła, szeroką Odrą w dal.
Złej zimy co minęła, wcale nam nie jest żal.
Już wiosna ukochana u naszych stoi bram.
Gaik jest jej symbolem, więc go wręczamy Wam.
Zakwitły przebiśniegi! Skowronka słychać śpiew!
Roztopił białe śniegi wiatru wiosenny wiew!
Już pora na rozstanie! Miło upłynął czas!
Dziękują Wam Ślężanie, z żalem żegnając Was!
Ścinawa – 22.03.1997
** „Kolejarska Marzanna” – pierwszy pozimowy rajd połączony z topieniem Marzanny, wówczas organizowany przez Kolejowy Dom Dziecka w Ścinawie.
** Ślężanie – tu: Koło PTTK nr 11 (moje macierzyste).